Kalıplaşmış ebeveyn diline, yani görünüşte masum olsa da aslında çocukları manipüle eden, onları geçersiz kılarak yakından kontrol altına alan ve tehdit içeren ebeveyn diline karşı yazılmış bu anlayışlı ve eğlenceli metinde Jennifer Lehr, çocuklara karşı şefkat ve saygıya dayalı bir konuşma tarzının benimsenmesi gerektiğini savunuyor. Ve şöyle söylüyor: 
“Kitabın adını ‘Çocuklar da İnsandır!’ koyabilirdim çünkü kitabın büyük bir bölümünde verilen mesaj budur. Bu kitap, çok yaygın olan, anlaşılması zor ve adı tam olarak konulamamış bir sorundan bahsetmeyi hedefliyor: Çocuklar, insan olarak hak ettikleri saygıyı ve itibarı görmüyor.” Bizler, çocuklarımızın bakış açılarına ne kadar değer verirsek -yani bir şeyi neden yaptıklarını ya da yapmak istemediklerini ne kadar çok sorar ve verdikleri yanıtları gerçekten dikkate alırsak- onların kendi fikirlerinin, hislerinin ve deneyimlerinin ne denli önemli olduğuna dair inançları o denli güçlü olur. 
Çocuğunuzu her defasında “Aferin!” diyerek övdüğünüzde aslında ona iyilikten çok kötülük ettiğinizi biliyor musunuz?