İnsanlar karmaşık topluluklar kurmayı ve teknolojik ürünler geliştirmeyi başardı ama pek çoğumuz tükenmez kalemin ya da klozetin nasıl işlediğinden bihaberiz. Peki bizzat kullandığımız şeyleri bile bu kadar az anlarken bunca şeyi nasıl başardık? Bilişsel bilim insanları Steven Sloman ve Philip Fernbach, zihinsel açıdan eksik yanlarımıza rağmen zengin bir bilgi toplumunda yaşadığımız için hayatta kaldığımızı, hatta kendimizi ileri taşıdığımızı öne sürüyor. Zekâmızın kaynağı etrafımızdaki şeylerden ve insanlardan besleniyor. Sürekli kendi kafamızın dışındaki bilgiden ve uzmanlıktan faydalanıyoruz: Çevremizdeki, sahip olduğumuz şeylerdeki ve ait olduğumuz topluluktaki bilgiyi kullanıyor ve genellikle bunun farkına bile varmıyoruz.  

Zekânın ve bilginin komüne ait doğası, aslında bildiğimizden çok daha fazlasını bildiğimizi düşünmemizin, politik görüşlerin ve yanlış inanışların değişmesinin zorluğunun, eğitimde ve yönetimde birey odaklı yaklaşımların çoğunlukla başarısız olmasının nedenini açıklıyor. Fakat işbirlikçi zihinlerimiz harika şeyler başarmamızı sağlıyor. Bilgi Yanılsaması, gerçek dehanın, etrafımızdaki topluluğu kullanarak yarattığımız zekâda bulunabileceğini ileri sürüyor.