Empatiden yoksun bir dünyadır tam da bugünün dünyası. Birbirini anlayamama, kabul etmeme, bencillik, gösteriş, sevgisizlik, var olanın varlığını devam ettirme istek ve hakkına saygısızlık ve dahası tahammülsüzlüğün hem faili (öznesi), hem mef‘ulü (nesnesi) zavallı insanoğlunun elinde zehirlenen bir hayat ve hırsla tüketilip tahrip edilen bir dünyanın tam ortasındayız. 
İmar edeyim derken yıkan, yaşatayım derken katleden, gücü yetse evrenin dört bir yanına çılgınca ve bencilce saldıracak bir varlık türü: İnsan…
Anlaşamayan, birbirini dinlemeyen, görmeyen eşler, arkadaşlar, toplumlar, nesiller… Kavgalar, savaşlar, madden ve manen hızla kirlenen bir gezegen: Dünya…
Bugün dünyanın ve insanoğlunun ahvali tam da bu iken, insanın kendisi ile, diğer insanlarla, tabiat ve Yaradan’ı ile iletişimi bu denli kopmuş iken, İslâm asırlardır yapageldiği gibi güçlü bir panzehir sunuyor bize: Empati