Belki son hüküm cümlesi olarak söylenmesi gerekeni en baştan ifade edeyim: Yağmur Tunalı, Melâl Burcu’ndan gelen sesiyle, bizi, Ahmet Haşim ve Yahya Kemal’in izinde, Cenap Şahabettin’in akrabası olduğuna inandırdı. Aşağıda kaydettiklerimiz ve eksik bıraktığımız daha nice şey, bunun yeterli ispatıdır.
***
Melâl Burcu’nu, merhum Nihat Sami Banarlı görmeliydi… Muhtemelen, onun sevdiği türden şiirler söyleyen son şair Faruk Nafiz Çamlıbel’di. Sanat ve edebiyattaki zevk çözülmesine karşı yayımladığı “Beyannâme”de kökleştirmeye çalıştığı anlayışın şiirde meyvesini görmüş olacaktı. Ve rahmete giderken, “Millî Romantizmin İdrâki”, dediği şeyin bir hülya olarak kalmadığını, sanat eseri olarak ortaya koyulduğunu görmüş olacaktı.
Hakiki şiirin sesini duyabilen, simasını tanıyabilen herkesin Tunalı’ya teşekkür borcu var. Melâl Burcu’na varılmadan, ödenmez o borç…