Ekonomik gelişme sürecinde olan Türkiye’de iç göç varlığını devam ettirmektedir. Türkiye’de iç göçün öne çıkan nedenleri arasında hızlı nüfus artışı, ekonomik sorunlar, sanayileşme, tarımın makineleşmesi, toprak mülkiyetindeki değişiklikler, eğitim ve sağlık hizmetlerinin yetersizliği, geleneksel toplum baskısından kurtulma isteği ve kan davası, artan iletişim ve ulaşım olanakları gösterilebilir. İç göçün sıralanan nedenleri, 1950’lerden itibaren çeşitli dönemler itibariyle “itici” ve “çekici” nedenler olarak sınıflandırılabilir. 1950’lerde başlayan 1960’ların sonlarına doğru Türkiye’de gözlemlenen iç göç hareketi, kırsal alanlardan göçün “çekiciliği” ile açıklanabilir. 1980’li ve 1990’lı yıllarda ise, “itici” nedenlerle açıklanabilen iç göç olgusu öne çıkmıştır. Bu zaman diliminde haberleşme, iletişim ve ulaşım olanak ve teknolojileri geçmişe göre yaygınlık kazanmış, bu teknolojilerdeki hızlı gelişmeleri beraber mal ve hizmet piyasaları belli merkezlere kümelenmiş, bu da nüfusun belli merkezlerde toplanmasına yol açmıştır. Türkiye’de yaşanan bu dönüşümle ortaya çıkan göçten Tokat ili de etkilenmiş ve göç veren iller arasında yerini almış, 2011-2012 dönemi dışında net göç veren bir konumda bulunmaktadır.

Türkiye’de ciddi boyutlara ulaşan ve beraberinde ağır ekonomik ve sosyal sorunlara yol açan göçün nedenlerini Tokat ilinde bu çalışma ile ortaya koymak amaçlanmıştır. Bu kitabın göç ile ilgili çalışma yapmak isteyen akademisyenlere, araştırmacılara, öğrencilere ve politika yapımcılara katkı sağlayacağı beklenmektedir.