"Altın Kazan Devrilince" 1800'lü yılların sonlarından, 1922 yılına kadar yaşananları anlatan bir çalışmanın ürünüdür. Tarihi roman tarzında yazılan bu eser o dönemin tanıklarının anlattıklarından yola çıkarak, belgeler, anılar ve kurgulamalarla oluşturulmuş. Yaşananlar tarafsızca ele alınmış. Bu konuda oldukça da başarılı olduğunu söylenebilir. Bölgede Ermeni ve Türk toplumları yüzyıllardır birlikte yaşamışlardı. Bu kadar uzun bir süre birarada yaşam, iki toplumun birbirini özümsediğinin kanıtıydı. Kitabın adı olan "Altın Kazan Devrilince", iki toplumun birlikteliği ve ayrışmasını temsil ettiği için seçilmiştir. Altın Kazan, Sis'te bulunan Ermeni Manastırındaki dini törende kullanılan bir objedir. Baharda toplanan çok sayıda çiçeğin kaynatılmasıyla elde edilen yağ, Sis Manastırında bulunan Altın Kazana konarak, vaftiz töreninde kullanılırdı. Muron töreni adı verilen uygulamada Altın Kazan kapağı törenle açılırdı. Bu törende Altın Kazan'ın kapağını, Manastıra en çok bağış yapan kişi açmaya hak kazanırdı. Ermeni ve Türklerin katılımıyla yapılan bu tören, iki toplumun birlikteliğinin simgesi gibiydi.