Sevgiye dörtelle sarılma, yaratıcılığın tehlikeleri, hafızanın esrarı, doğaüstünün doğası... Stephen King bizlere büyüleyici olduğu kadar ürkütücü bir roman sunuyor.
Kötü talihi Edgar Freemantle’yi inşaat alanında yakalar. Üstüne düşen vinç sağ kolunu koparır, konuşma ve düşünme yetisini hasara uğratır. Mutlu evliliği aniden biter, nekahet dönemi karabasana dönüşür. Edgar kazadan sağ kurtulduğuna pişmandır. “Coğrafi bir değişiklik“ yapıp çok uzaklara gitmesini öneren psikiyatrı, “Neyin onu mutlu ettiğini,“ sorar. “Resim yapmak,“ yanıtını alır. Edgar, Florida sahilinde Duma Adası’nda ev kiralar.
Meksika Körfezi’ndeki muhteşem günbatımı ona resim yapmasını fısıldar. Ve Edgar resim yapmaya başlar. Edgar münzevi yaşamının duvarlarını yıkar, dostlar edinmeye başlar. Kendi yaralarından söz etmekten çekinen ve onunla aynı hamurdan yoğrulmuş Wireman’la kökleri Duma Adası’nın derinliklerine uzanan yaşlı Elizabeth’le tanışır. Harikalar yaratan becerisi onun silahı olur.
Elizabeth’in geçmişinden sayfalar açılıp kadının çocukluğundaki hayaletler ortaya çıkınca onarılmaz yıkımlar başlar...
(Tanıtım Yazısından)