Bence sahne, toprak üstüne tebeşirle çizilen esrarlı bir dörtköşe... Öyle bir dörtköşe ki, uçsuz bucaksız hayatın en başıboş kıvrılışları onun darlığı içine sığdırılacak, dışardaki (Realite)sinden hiçbir şey kaybetmeden ona sığan hayat, dışardaki genişliğe sığmayacak kadar hudutsuz güzellik tecellilerine orada kavuşacaktır. O, hayatın (kantite) gibi değersiz ve geçici yüzünü değil, (kalite) gibi derin ve sonsuz şahsiyetini zapteden ve onu molozlardan ayıklayarak tasfiye eden, tıpkısını, fakat başka türlüsünü gösteren mistik bir aynadır. Sanatın, kaba (realite)yi, şiir, roman, hikaye gibi formlar içinde ve beş duyu aleminin dışında idealize eden ruhu, rüyayı hakikate çevirir gibi, zaman ve mekanın gerçek raksı içinde belirecektir...
(Kitabın İçinden)