Alanında otorite olarak kabul edilen Ahmet Yaşar Ocak’ın Türkiye Sosyal Tarihi’nde İslamın yerine dair önemli bir çalışma. Ocak bu kitabında, 13. yüzyıldan başlayarak, görünürde siyasal ve kültüreş, ama temelinde Cumhuriyet’in kuruluşundan beri üstü kapatılan, merkezle çevre arasında İslam’la bir tür gecikmiş “satıhaltı“ hesaplaşmanın yaşandığı günümüze kadar süregelen Türkiye tarihinde İslamın sergilediği panoramayı gözler önüne seriyor.
“Türkiye Selçukluları ve Osmanlı’da İslam“, “İslami Bilimler ve Modernleşme“, “Günümüz Türkiyesi’nde İslami Düşünce“, “İslam Mitolojisi“ gibi makalelerin yanında, “Kesikbaş“, “Tenasüh (Reenkarnasyon), “Zendeka ve İlhad“ başlıkları altında üzerinde çok konuşulan ama bilgi sahibi olunmayan mevzulara açıklık getiriyor.
Kitap, Bernard Lewis’in tabiriyle “başka hiçbir Müslüman millette olmadığı kadar benliğini İslama gömmüş bir millet“in bu dinin kendi siyasal, toplumsal, kültürel yaşantısında ve özellikle de davranışlarını yönlendiren zihinsel dünyasındaki macerasını anlamaya hasredilmiş tespitlerden ve yorumlardan oluşuyor.