Diğer yaralılar, Nene Hatun'un yanına yaklaşarak ona saygıyla bakıyorlardı. Onun duruşu, cesaretleri ve umutları için ilham kaynağıydı. Nene Hatun, sadece bedenindeki yaraları değil, ruhunda da derin izler taşıyordu. Her bir bakışı, halka umut veriyor, direnişin sembolü haline geliyordu.

Nene Hatun, yarasına rağmen sessizce gülümsedi. Onun acıyı hissetmemesi, inancının ve iradesinin gücünü yansıtıyordu. Sessizce etrafına bakan gözleri, diğer yaralılara güç veriyordu.

Onun varlığı, bir savaşçının azmini ve vatan sevgisini temsil ediyordu.