Ressam, yazar Ömür Eke, ikinci kitabı, “Ben,
Kendim, Şahsen” ile sanatçı cesaretini konuşturup önce
kendine, sonra topluma ironiyle yaklaşıyor.
Yazarın pandemi ve ardından “normalleşme”
sürecinde gözlemledikleri yanı sıra, sanata ve
toplumsal rollere dair yazıları öylesine keyifli bir
üslupla kaleme alınmış ki gülümsemeden okumak
mümkün değil.
“Ben, Kendim, Şahsen”, “Bizzat tarafından
kaleme alınan” keyifli ve cesur yazılarıyla zamanın
içinde kaybolmanıza sebep olacak.
“BEN: Toplanalım mı?
ŞAHSEN: Ne için? Temizliğim var!
KENDİM: İşimin yani, resmimin, tuvalimin
başından ayrılamam.
ŞAHSEN: Ay ne toplanacağız ayol, kızın
başını yine yakıvereceğiz… Boş boş kalsın kafası bi
bakalım… Yoga, namaz, meditasyon, transandantal,
nefes… Ne biliim… Zihni bi temizlensin…
BEN: Zihni fazla boş bırakmamak lazım...
Hele dünya bu haldeyken…
ŞAHSEN: Hahahayt, zihni boş bırakırsan, ya
davulcuya, ya zurnacıya... Ayy öyle miydi o! Anlayın
işte. Zihin açıklığı… Acaba zihni kapatırsak, alttan
geliş gidiş olmaz mı?
BEN: Bilinçte kalalım, anda kalalım… Ne
dersin Kendim?
KENDİM: Oraya mavi renk oldu mu acaba?”