Bir ‘mesel’ci Yaşar Bedri: ‘Âh Minyatürleri’nde şiirlerle kurduğu meselleri bu kez ‘Yolcu ile Derviş’ meselinde, düzyazıda inşa ediyor.
Belki de en doğru adlandırma bu: ‘mesel!’
Roman değil çünkü yazdıkları. Anlatı da değil.
Mevlâna’nın Mesnevî’sinden bir çağrışımla belki, Halil Cibran’ın ‘Ermiş’ine uzanan bir düzyazı geleneğine eklemlenen bir metin ‘Yolcu ile Derviş Meseli’
İddialı bir öne sürüş olabilir ama, batı dışı bir modern roman ancak bu yoldan kurulabilir gibi geliyor bana.
‘Hikemiyyât’ı, dolayısıyla retoriği geriye itilmiş, buna karşılık şiirselliği, dolayısıyla da lirizmi öne çıkarılarak yeniden ve düzyazı olarak üretilmiş mesnevî geleneği…
Gerçekten doğuya özgü bir modern kurmaca düzyazı, nasıl inşa edilebilir sorusunun yanıtı belki de Yaşar Bedri’nin ‘YOLCU İLE DERVİŞ MESELİ’nde aranmalıdır; -Kendi deyişiyle, bu ‘poetik roman’da!...
HİLMİ YAVUZ