Bu eserinde Kuddusî, sebeb-i telif olarak ilim, ibadet ve zikre teşvik etme gayesini belirtmiştir. Kur’ân’da iki yüz altmış civarında ayetin zikirden bahsetmesini, zikrin, Hakk’ın rızasına uygun ve O’na teslimiyetle yaşamanın hakikati olduğunun ilâhî mesajla tekit edilmesi olarak yorumlamaktadır. Ona göre, müminleri Hak Teâlâ’nın rızasına uygun yaşamaya teşvik edecek hakikat zikirdir. İnsanların kınamasına, eziyet ve iftiralarına, nefret ve inkârlarına karşı taliplileri âriflerin yoluna teşvik edecek, müritlere müritliğin şartlarını ve sülûkun gereklerini öğretecek; kalplerinden mâsivâyı söküp atacak bilgileri eserinde topladığını beyan ederek şunları söylemektedir: “Ey kardeşim! Sana düşen, bu kitabı okuyup içindekilerle amel etmendir. Bu kitaptaki bilgiler, her ne kadar özet olarak da verilmişse de yolda olanları diğer teferruatlı kitapları araştırmaktan kurtaracak ve sâlike büyük faydalar sağlayacak bir özelliğe sahiptir. Bundan sonra ancak şunu tavsiye edebilirim, her durumda ve her mekânda daima Allah’ı zikredin yani hayatınızı O’nun rızasına uygun olarak tanzim edin.”