Manor Çiftliği’nde yaşam, hayvanlar için çok zor ve ağırdır. Bir gün ihtiyar Majör, onlara “Hayvanların özgür olduğu, çiftliği yönetebildikleri ve sadece kendileri için çalıştıkları bir rüyadan bahseder ve isyan fikrinin tohumlarını hayvanların zihinlerinde yeşertir. Hayvanlar, isyan bayrağını açtıkları gün; çiftliğin sahibi olan insanları çiftlikten kovarak yönetime geçerler. Atık tüm hayvanlar özgürdür, mutludur ve bundan böyle açlık, soğuk, çok çalışma nedir bilmeyeceklerdir. Ancak bu durum çok sürmez; domuzlar çiftliğin yönetimini devralır ve zaman içinde isyanın ilkelerine karşı hareket etmeye ve hatta isyan düşüncesini yok etmeye çalışırlar. Böylece tüm hayvanların dört gözle beklediği o güzel günler sonsuza dek yok olur. Çünkü artık tek bir ilke geçerlidir:
“TÜM HAYVANLAR EŞİTTİR AMA BAZILARI DİĞERLERİNDEN DAHA EŞİTTİR!”