Yazı, insanın kendisi için yaptığı yegâne iyilik. Yazdıkça insanlaşır insan. Yazdıkça yalnızlaşır da. Yazmak, bir hüner mi yoksa beceri mi? Herkes yazabilir mi? Yazmak için çok mu okumalıyız? Evet, yazı olmasaydı diye bir hayal yolculuğuna çıkılabilir ama hayal kurulabilir mi yazısızlığı düşünebilmek için? Yazmasaydım, çıldıracaktım diyen hikâyecinin bu sözü bazılarımıza abartılı gelebilir. Peki, yazabilseydiniz nasıl biri olabileceğinizi düşündünüz mü hiç? Bir filmde yazdığı için mahkûm edilen hatta akıl hastanesine tıkılan yazarın hikâyesi anlatılıyordu; duvarlara, çarşaflara, kanıyla ve dışkısıyla yazıyordu ama durdurulamıyordu; durmadan yazıyordu. O yazdıkça onu oraya getirenler deliriyordu. Yazmak… Günlük, mektup, makale, anı, dilekçe… Evet, herkes yazabilir ama kim yazar ise, sanırım bunu zaman bilir!