Kale Arkası, Galip Çağ'ın ikinci öykü kitabı. İlk kitabı Komşu Kapısı'nda çocukluk ülkesinin sokaklarında dolaşan Çağ, bu kitabında evlerin içine bakıyor, insanların yüzüne ve bir ırmak gibi akışına zamanın... Sanki bir şeyi arar gibi, tam bulmuşken tekrar yitirir gibi...

Bir başka Adalı yazar, Sait Faik'in yolundan mı gidiyor Çağ? Dilin o patika yolundan... Yazmasa deli olmayacak belki ama yine de tutup kalemi öpecek bir hikaye kahramanı gibi...

Maçı kale arkasından seyreden çocuklar gibi seyrediyor Çağ hayatı; öyle hüzünlü, öyle umutlu, öyle içten... Çocuk gibi...

Tevazu dolu, usulca akan, sadelik dolu öyküler. İnsan sıcaklığı, aile, geçmiş özlemi, sadakat, mizah, samimiyet... Bir kalp haritası... Kitabı okuduktan sonra dudaklarınızda asılı kalan tebessümü, kirpiklerinizde asılı kalan gözyaşını bir aynaya emanet eder gibi...

Galip Çağ, kaleyi değil, kalenin arkasını savunuyor; kendi yanağından öper gibi... Gerisi hikaye...