Ufku delen güneş en hasta haliyle geceyi sererken gündüzüme, bitimsiz bir aşkın geri dönüşlerine katlanmak daha beterken bu acı dolu yürek, son baharım derken, dudakların bakışlarıma çarparken gerçek misin sen?
Söyle !
Yoksa hangi düşten uyanmış bir düş yolcusu?
Uzan boylu boyunca düşlerime.
Belirsiz nefes alışları değil mi bu seni beklemelerce geçen yüzyıllarca ?
Koyu bir sevda sararken sudaklarımı 
Sen diye okşayacağım kaçıncı kelimedir bu...
Şiirlerime konuk olmuş hayalin salınırken küçük patikalardan rüzgarlı güneşlerime,
Bulutlara asılıp kalır gözlerim ve yıldızlı yağmurlara soyunurum...
Yatağım yorgun,yastığım ıslak...
Kan karışır kızıl rengi bakışlarıma, gel artık rüyalarıma.
Sevmek istiyorum seni.
Çünkü gündüzelerimden kalan en büyük armağanımsın düşlerime...