Ünsal Oskay’ın da belirttiği gibi, iletişim, insanın varlık sürdürme biçiminin bir ürünüdür. Ayrıca varlık sürdürme biçiminde meydana gelen her türlü gelişmeden ve değişikliklerden kolayca etkilenen bir olgudur. Yani iletişim insana özgü bir olgudur. Sosyal bir varlık olması sebebiyle, insan, iletişim kurarak diğer insanlarla bir uyum ve işbirliği içinde yaşayabilir. İnsan için söylenenlerin bir benzerini kurumlar için de söylemek mümkündür. İletişim kurumların da varlık sürdürme biçiminin bir ürünüdür ve varlık sürdürme biçimlerinde meydana gelen her türlü değişimden etkilenen bir olgudur. Kurumların iletişim kurma noktasında da o kurumlardaki yöneticilerin iletişimci biçimleri çok büyük bir önem kazanmaktadır. Yöneticilerin iletişimci biçimlerinin kurum çalışanlarının motivasyonu ve üretkenliği üzerinde etkisi tartışılmaz düzeydedir. Buradan hareketle bu kitapta da yöneticilerin iletişimci biçimlerinin yanı sıra iletişim doyumu, tükenmişlik sendromu kavramları da birbirleri ile ilişkilendirilerek tartışılmıştır.