Savaşta bozulann ordu iki günden beri, Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi çok boş çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar âdeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü... Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve kırmızı, elbiseleri parça parça idi. Dursalar düşeceklermiş gibi omuzlarındaki çamurlu tüfeklerin altında iki büklüm olmuş; yorgun ve perişan ağır ağır yürüyorlardı....
(Kitabın İçinden)