Clarice Bean serisinin üçüncü kitabı Çaktırma'da kahramanımızın hayatında beklenmedik değişiklikler oluyor ve Clarice "kaygı" ile tanışıyor. 

Kitapta, Clarice Bean en sevdiği roman kahramanı süper dedektif Ruby Redford'un "Hayatta Kalma Kılavuzu - En Kötü Kaygıyla Karşılaşınca Ne Yapmalı" ve "Casus Kulavuzu"nu okurken günlük hayata dair pek çok şey öğreniyor. Örneğin Ruby, "Her casusun bir sağ kola ihtiyacı vardır" diyor. Neyse ki Clarice'in hayatında her zaman güvenebileceği, çok sevdiği en yakın arkadaşı Betty var; insanın ne zaman casusluk yapmak zorunda kalacağı belli olmaz ki… Clarice Bean bir yandan casusluğun inceliklerini öğrenirken bir yandan da kendine Ruby'nin "En Kötü Kaygıyla Karşılaşınca Ne Yapmalı" kitabından esinlendiği bir en kötü kaygılar defteri hazırlıyor ve hayattaki kaygılarını listeliyor; örneğin; değişim, taşınmak, sonsuzluk.

Ruby kitabında diyor ki; "İnsanın en büyük kaygısı, hakkında kaygılanmayı bile düşünmediği kaygıdır." Yoksa Clarice'in hakkında kaygılanmadığı bile düşünmediği en büyük kaygısı, en yakın arkadaşı Betty Moody'den ayrılmak olabilir mi? Ya da sınıflarına yeni gelen soğuk bir kızla arkadaş olmak zorunda kalması?