Zamansızlıktan zamanın doğduğu; maddesizlikten maddenin ortaya çıktığı; boyutsuzluktan boyutların varlığa geçtiği; kuvvetsizlikten kuvvetlerin vücuda ulaştığı; şekilsizlikten şekillerin oluştuğu; renksizlikten renklerin; sessizlikten seslerin meydana geldiği; aklın alamayacağı, zihnin kavrayamayacağı bir olay!
Müthiş bir mucize! Var olmanın, varlığa geçmenin; uyanışın, haykırışın, çığlığın; benliğin, beraberliğin ve bütünlüğün göz kamaştıran ihtişamı!
Küçücük bir tohuma gizlenmiş koskoca bir Kâinat! Olumların, oluşumların, olayların özetle her şeyin, her nesnenin saklandığı minicik bir kutudaki hazine!
Hazine kapağının açılmasıyla yüce Yaratıcının tüm “isim, sıfat ve fiillerinin“ zuhura çıktığı Evren sahnesinde, karanlıklar içinde titreşen, bükülen, eğrilen varlıkların hayâl perdesindeki buğulu görüntülerinin uzaya yansımış gölgeleri... Ve gölgelerin zamana yaslanmış kaderlerinin şaşmaz doğruluğu...
Biz neden buradayız? Sahi, niye buradayız?