Theseus: Canım Hippolyta, yaklaşıyor evlilik vaktimiz Tastamam dört mutlu gün bitiverince hızla Evlilik şölenimiz başlayacak yeni ayda Ama eski ay ne kadar yavaş geçiyor Arzularımı nasıl dehşetle gemliyor, henüz reşit olmamış bir gencin mirasına çöreklenen haris üvey anası gibi tüketiyor sabrımı, geciktiriyor neşemi.
Hippolyta: Dört gün dediğin nedir ki bitiverir çabucak Zamanın akışında kısacık bir hayal gibi Uyanıp bakarsın ki ay gümüşten bir çizgi gökyüzüne oturup izleyecek şenliği.
(Arka kapak)