Anne baba okulunda, kardeş kıskançlığı konusunu işlemeden önce, soruyorum: “Kardeş kıskançlığı kötü bir duygu mu?“
Çoğu anne babalar: “Evet, kardeş kıskançlığı kötü bir duygudur“ diyorlar.
“O halde bu konuyu gerçekten işlememiz gerekiyor“ diyorum. Çünkü kardeş kıskançlığı doğal (fıtrî) bir duygu olup az veya çok her çocukta vardır. Peygamber çocukları bile kardeşlerini kıskanmışlar.
Mutlu sonla biten Hz. Yusuf’un hikâyesi buna güzel bir örnektir. Eğer kardeş kıskançlığının kötü bir duygu olduğunu düşünür, kardeşini kıskanan veya kıskandığını tahmin ettiğiniz çocuğunuza da bu yönde telkinde bulunur, “iyi çocuklar kardeşini kıskanmaz“ derseniz; kıskanan çocuğun bu duyguyla baş etmesini zorlaştırmış olursunuz.
Kardeş kıskançlığının doğal olduğunu kabul ettiğinizde ve çocuğun bu duygusunu dile getirmesine izin verip onu dinlediğinizde; çocuk kıskançlık duygusunu kontrol altına almayı ve onunla baş etmeyi öğrenecektir. Küçüğü korumaya kalkışmadığınız, fiziksel şiddet olmadığı sürece kardeş kavgalarına karışmadığınız, kardeşler arasında ayırım yapmadığınız ve bunu gerçekten başarabildiğiniz zaman kardeş kıskançlığı en aza inecek, problem olmaktan çıkacaktır.Bu kitabın kardeşleriyle geçimli, sizlere karşı saygılı, başarılı ve erdemli çocuklar yetiştirmenizde katkı sağlayacağını umuyor, aile hayatınızda mutluluklar diliyoruz.
(Tanıtım Bülteninden)