“Sonuçta hepimizin sakladığı bir şeyler var, ama pek azımızın sırrı Dr. Jekyll’ınki kadar korkunç...“
Tuhaf Bir Vaka: Dr. Jekyll ve Bay Hyde Londra kitapçılarında ilk olarak 1886’da boy gösterdi. Yazarı Robert Louis Stevenson’ın yazmış olduğu diğer hiçbir şeye benzemiyordu, ne alışılmadık türden bir gezi eseriydi, ne de çocuk dergileri için yazılmış tarihi bir serüven hikâyesi. Bu kitap bambaşka bir pazara yönelikti. Bram Stoker’dan Stephen King’e kadar herkes için türde “standart“ı oluşturacak “bir şilinlik dehşet öyküsü“ denen kitap pazarına.
Stevenson, Dr. Jekyll ve Bay Hyde’ın öyküsünü nasıl bulduğunu anlatmayı severdi: Sağlığı için taşra sahil kasabası Bornemouth’ta kalırken bir gece rüyasında görmüştü bu romanın hikâyesini. İlk taslağı üç günde yazdı, karısı birtakım değişiklikler önerdiğinde bu taslağı yaktı. İkinci versiyon o hafta sona ermeden tamamlandı, o zamandan bu zamana da hemen hemen hiç basımdan kalkmadı.
Robert Louis Stevenson ilk edebi ödülünü altı yaşında kazandı; ölümünden önce hazırlamakta olduğu toplu eserleri, nihayetinde 28 cildi bulacaktı. Daha önceki ya da daha sonraki pek az yazar Stevenson’ın o dur durak bilmez üretiminin çeşitliliğiyle boy ölçüşebilir; serüven öyküleri, baladlar, oyunlar, denemeler, masallar, tarihi aşk hikâyeleri, eğlencelik manzumeler, kısa öyküler ve gezi yazıları. Sıfırdan bir tür yaratmayı başarmış (Define Adası’nda yaratığı gemici Silver hakiki Karayip Korsanı’dır) yazar bile sayılıyken, Stevenson sıfırdan bir değil, iki tür yarattı; gerilimli ahlaki öyküsü Dr. Jekyll ve Bay Hyde insanlığın kendi doğasını kavrama çabasının dev bir abidesi olmaya devam ediyor. Acaba yetmişine kadar yaşasa rüyasında başka neler görürdü?
Andrzej Klimowski ile Danusia Schejbal’ın bu çizgi roman uyarlaması, Stevenson’ın orijinal öyküsünün mekân tuttuğu o giderek ürkütücüleşen Londra sokaklarına ürpertici bir şekilde sadık kalıyor.
(Tanıtım Bülteninden)