Adını sevmediği için kendine en sevdiği şekerin adını veren çocuğun birbirinden sevimli öyküleri.
Victor-Emanuel Meier, adından hiç memnun değildir. Uzun araştırmalar sonunda, “Lollipop“ adında karar kılar. Hani şu, saplı bir yeşil şeker markası. Victor’un en sevdiği şeker de zaten Lollipop’tur. Üstelik, iyice yalayıp saydamlaştırınca, tek gözünü kısarak içinden baktığı kişiye her istediğini yaptırabilmektedir. Dolayısıyla, Lollipop ve yeşil şekeri Lollipop, önce yakın bir arkadaş edinme konusunu, ardından da evdeki iş bölümü ve ayağını yorganına göre uzatma konularını birlikte çözerler. Lollipop’un ödünü koparan misafir köpek konusunda doğrudan sonuca ulaşamasalar da, büyükannenin işinden utanç duymak ve giderek dozu artan yalanlar söylemek çıkmazından kurtulmayı başarırlar. En sonunda doğum günü partisi ise gerçek bir zafer olur...
Hans Christian Andersen ve Astrid Lindgren ödülleri gibi çocuk ve gençlik edebiyatının uluslararası pek çok büyük ödülünün sahibi usta yazar Christine Nöstlinger’den, yine eğlenceli olduğu kadar sosyal eleştiriler sunan bir çocuk roman. Öyküler halinde biçimlediği kitabında, aile içi ilişkileri, arkadaşlığı, aşkı, korkuları, yalanları ve doğum günü partilerini bir çocuğun gözünden, eğlenceli ve hatta komik bir yorumda ele alıyor.